«ریزش مو در اثر استرس برگشتپذیر است؟»خبر خوب این است که در اغلب موارد، ریزش موی ناشی از استرس موقت و قابل برگشت است؛ اما به شرط اینکه علت اصلی (استرس یا مشکل جسمی) مدیریت و درمان شود و چند نکته مهم را رعایت کنید.

خلاصه پاسخ کوتاه
- شایعترین نوع ریزش مو بعد از استرس، تلوژن افلوویوم (Telogen Effluvium) است؛ یعنی تعداد زیادی از موها همزمان وارد فاز استراحت میشوند و چند ماه بعد میریزند.
- طبق منابع علمی، این نوع ریزش مو معمولاً ۳ تا ۶ ماه طول میکشد و در بیشتر موارد، بهطور کامل برگشتپذیر است و موها دوباره وارد فاز رشد میشوند.
- اگر استرس ادامهدار باشد، کمبود آهن، ویتامین D یا مشکلات تیروئید همزمان وجود داشته باشند، یا زمینه ارثی ریزش مو داشته باشید، طول دوره ریزش بیشتر میشود و ممکن است بخشی از نازکی موها باقی بماند.
- هر ریزش مویی که بیش از ۶–۹ ماه طول بکشد یا همراه با کمپشتی واضح در نواحی جلوی سر و شقیقهها باشد، حتماً باید توسط پزشک متخصص پوست و مو ارزیابی شود.
استرس چطور باعث ریزش مو میشود؟ (آشنایی با تلوژن افلوویوم)
موهای سر در حالت طبیعی سه مرحله را طی میکنند: رشد (آناژن)، انتقال (کاتاژن) و استراحت/ریزش (تلوژن). در هر لحظه، حدود ۸۰–۹۰٪ موها در فاز رشد و فقط درصد کمی در فاز استراحت هستند؛ برای همین ریزش روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو طبیعی است.
در شرایط استرس شدید (روحی یا جسمی)، بیماری، جراحی، تب بالا، زایمان، رژیم سخت، کاهش وزن ناگهانی یا کمبودهای تغذیهای، تعادل چرخه رشد مو بههم میریزد. در این حالت:
- تعداد زیادی از فولیکولها بهطور ناگهانی وارد فاز تلوژن (استراحت) میشوند.
- حدود ۲ تا ۳ ماه بعد، این موها بهصورت دستهای شروع به ریزش میکنند.
- به این وضعیت، تلوژن افلوویوم میگویند که یکی از شایعترین انواع ریزش موی ناشی از استرس است.
کلینیکها و منابع معتبر پزشکی مثل Cleveland Clinic و Mayo Clinic تلوژن افلوویوم را یک ریزش موی موقت، منتشر و معمولاً برگشتپذیر معرفی میکنند که معمولاً چند ماه بعد از عامل استرسزا ظاهر میشود و با برطرف شدن آن، موها دوباره وارد فاز رشد میشوند.
آیا ریزش موی ناشی از استرس قابل برگشت است؟
در اکثریت موارد، پاسخ بله است؛ ریزش مو در اثر استرس برگشتپذیر است. اما میزان و سرعت برگشتپذیری به چند عامل بستگی دارد:

۱. حاد یا مزمن بودن استرس
- تلوژن افلوویوم حاد: بعد از یک استرس مشخص (مثل جراحی، کرونا، شوک روحی، سوگ، تصادف، زایمان، رژیم سخت) رخ میدهد.طبق دادههای علمی، در بیش از ۹۰–۹۵٪ موارد، کمتر از ۶ ماه طول میکشد و با برطرف شدن عامل، موها بهتدریج به وضعیت قبلی برمیگردند.
- تلوژن افلوویوم مزمن: وقتی استرس یا عوامل زمینهای ماهها و سالها ادامهدار باشد، ریزش مو هم میتواند طولانی شود. حتی در این حالت، در اغلب افراد، ظاهر موها بعد از چند ماه دوباره به حالت طبیعی نزدیک میشود.، اما برگشت به تراکم کامل ممکن است طولانیتر شود.
۲. وجود یا عدم وجود ریزش موی ارثی همزمان
اگر زمینه ریزش موی ارثی (آندروژنتیک) داشته باشید، استرس میتواند این روند را تسریع کند. در این حالت:
- بخش «موقتی و ناشی از استرس» قابل برگشت است.
- اما الگوی ارثی ممکن است به درمان هدفمند (مثل دارو یا روشهای تخصصی) نیاز داشته باشد.
۳. تغذیه، کمبودها و سلامت عمومی
کمبود آهن، فریتین پایین، کمبود ویتامین D، بیماریهای تیروئید، مشکلات هورمونی و برخی داروها میتوانند در کنار استرس، ریزش مو را تشدید کنند. اگر این مشکلات اصلاح نشوند، فرآیند برگشت موها کندتر میشود.
نکته مهم
اگر ریزش مو بعد از استرس بیش از ۶–۹ ماه طول کشیده یا به جای ریزش منتشر، کمپشتی مشخص در جلوی سر یا شقیقهها دارید، حتماً باید از نظر ریزش موی ارثی و سایر علل بررسی شوید.
علائم ریزش مو بر اثر استرس (تلوژن افلوویوم)
علائم ریزش موی ناشی از استرس معمولاً با این ویژگیها شناخته میشوند:
- شروع تأخیری: معمولاً ۲ تا ۳ ماه بعد از یک استرس شدید، جراحی، بیماری حاد، تب بالا، زایمان، یا شوک عاطفی، ریزش شدید مو شروع میشود.
- ریزش منتشر (پراکنده): موها بهطور یکنواخت از کل سر کمپشت میشوند، نه فقط از خط رویش مو یا شقیقهها.
- ریزش دستهای: هنگام شانه زدن یا شستوشو، دستههای مو در دستتان میماند و این موضوع بهشدت نگرانکننده است.
- نازک شدن دماسبی: حجم دماسبی نسبت به چند ماه قبل بهطور محسوس کم میشود.
- پوست سر کاملاً خالی نمیشود: برخلاف بعضی انواع ریزش دائمی، معمولاً تکههای کاملاً طاس ایجاد نمیشود، اما تراکم موها بهوضوح کمتر است.
- تست کشش مو مثبت: اگر یک دسته ۵۰–۶۰ تار مو را آرام بکشید، تعداد بیشتری از حد طبیعی جدا میشوند.
در برخی افراد، استرس علاوه بر ریزش مو، خارش، سوزش خفیف، شوره یا چرب شدن پوست سر را هم تشدید میکند؛ هرچند این موارد بیشتر به مشکلات پوست سر (مثل درماتیت سبورئیک) مربوطاند و باید جداگانه بررسی شوند.
تفاوت ریزش موی ناشی از استرس با ریزش موی ارثی
تشخیص اینکه ریزش مو فقط بهخاطر استرس است یا ریزش ارثی هم در کار است، خیلی مهم است؛ چون روی قابلیت برگشتپذیری و نوع درمان تأثیر میگذارد. جدول زیر یک مقایسه ساده نشان میدهد:
| ویژگی | ریزش موی ناشی از استرس (تلوژن افلوویوم) | ریزش موی ارثی (آندروژنتیک) |
|---|---|---|
| الگوی ریزش | پراکنده در کل سر، بهخصوص بالای سر | الگوی مشخص در جلوی سر، شقیقهها و فرق سر |
| زمان شروع | ۲–۳ ماه بعد از استرس یا بیماری | تدریجی، بدون استرس مشخص |
| سرعت ریزش | ریزش ناگهانی و زیاد در مدت کوتاه | آهسته و پیشرونده طی سالها |
| قابلیت برگشت | در اغلب موارد کامل و برگشتپذیر بعد از رفع علت | بهتنهایی کامل برنمیگردد، اما با درمان کنترل میشود |
| سابقه خانوادگی | معمولاً واضح نیست | اغلب یکی از والدین یا اقوام درجه یک درگیر هستند |
| مدت ریزش | ۳–۶ ماه (در موارد مزمن بیشتر) | مزمن و طولانیمدت |
بعد از رفع استرس، موها چه زمانی برمیگردند؟
چرخه زمانی ریزش موی ناشی از استرس معمولاً اینطور است:
- ۰ تا ۲ ماه بعد از استرس: هنوز ریزش غیرطبیعی دیده نمیشود؛ موها در سکوت وارد فاز استراحت میشوند.
- ۲ تا ۴ ماه بعد: شروع ریزش شدید، بهخصوص هنگام شستوشو و شانه زدن. این مرحله برای بیمار خیلی ترسناک است.
- ۳ تا ۶ ماه: در اغلب افراد، شدت ریزش بهتدریج کم میشود و رویش موهای ریز و کوتاه (baby hair) در حاشیههای پیشانی و فرق سر دیده میشود.
- ۶ تا ۱۲ ماه: موهای جدید ضخیمتر میشوند و تراکم کلی بهتر میشود. در بیشتر موارد، طی این بازه حجم موها تا حد زیادی به حالت سابق نزدیک میشود.
توجه کنید که حتی بعد از کنترل استرس، ریزش میتواند چند ماه ادامه پیدا کند؛ چون موهایی که قبلاً وارد فاز استراحت شدهاند، طبق برنامه خودشان میریزند. این موضوع طبیعی است و به معنی «قطع نشدن درمان» نیست.
چه کارهایی روند بهبود ریزش موی ناشی از استرس را سریعتر میکند؟
برای اینکه ریزش مو در اثر استرس سریعتر آرام شود و موها بهتر برگردند، این کارها کمککنندهاند:

۱. مدیریت استرس و سلامت روان
- تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا، پیادهروی روزانه یا هر فعالیتی که برایتان آرامبخش است را بهصورت روتین وارد زندگیتان کنید.
- اگر استرس شدید، اضطراب یا افسردگی دارید، مشاوره با روانشناس یا روانپزشک ضروری است.
- خواب کافی (۷–۸ ساعت) و منظم، برای تعادل هورمونها و بازسازی بدن بسیار مهم است.
۲. تغذیه کامل و اصلاح کمبودها
- مصرف پروتئین کافی (تخممرغ، مرغ، ماهی، حبوبات) برای ساخت کراتین مو ضروری است.
- آهن، فریتین، ویتامین D، روی (زینک) و ویتامینهای گروه B نقش مهمی در رشد مو دارند؛ کمبود آنها باید با آزمایش خون و تحت نظر پزشک اصلاح شود.
- از رژیمهای لاغری شدید و ناگهانی که هم استرسزا و هم کممغذی هستند، خودداری کنید.
۳. مراقبت ملایم از موها
- شامپوی ملایم متناسب با نوع پوست سر استفاده کنید و از شستوشوی بسیار داغ یا خیلی خشن خودداری کنید.
- موها را در حالت خیس نکشید و شانه زدن را با شانه دندانه درشت و از انتها به ریشه انجام دهید.
- از بستن موها به شکل دماسبی خیلی سفت، بافت محکم یا کشهای تنگ که به ریشه فشار وارد میکنند، اجتناب کنید.
- کاهش استفاده از اتو، سشوار داغ، رنگ و دکلره در دوران ریزش، به کاهش آسیب کمک میکند.
۴. مکملها و محصولات کمککننده (با نظر پزشک)
بعضی از افراد از مکملهای مخصوص مو و یا محلولهای موضعی (مثل ماینوکسیدیل) سود میبرند، اما انتخاب این محصولات باید با نظر پزشک و بعد از بررسی علت ریزش باشد، نه خوددرمانی.







